MaMa M

W ostatni piątek wyruszyliśmy rodzinnie do Wrocławia na ślub i wesele naszego osobistego Kuzyna. Rodziny troszkę we Wrocławiu mamy, tak więc bardzo się cieszyłam na wyjazd, zwłaszcza, że Łukasz Wrocławia nigdy nie widział jeszcze. Pojechaliśmy bez Maryśki i choć dzielnie zniosłam "ostatnie buziaczki" z Manią u babci (teściowej), to jak tylko zamknęłam drzwi samochodu rozbeczałam się i musiałam chwilę się uspokajać, aby móc funkcjonować dalej przez następne 400km. Nie sądziłam, że będzie mi tak trudno rozstać się na pare dni z dzieckiem. 

Do Wrocławia przyjechaliśmy popołudniu, zameldowaliśmy się u wujków i zdążyliśmy wyskoczyć na Stare Miasto. No cóż, Wrocław jest jeszcze piękniejszy niż go zapamiętałam, można spacerować wciąż zachwycając się czymś nowym. 

Następnego dnia odbywało się wesele, z resztą w pięknym miejscu. Jedną piosenkę Państwo Młodzi zadedykowali rodzinie z Wawy, a zmierzając na parkiet usłyszałyśmy od dja, że na warszawkę nie wyglądamy. Aby rozwiąc wątpliwości spytałam, czy to miał być komplement, czy wręcz przeciwnie ? Odparł, że komplement, bo wyglądamy i zachowujemy się jak mili ludzie :). Skwitowaliśmy to tym, że warszawiakami od pokoleń jesteśmy stąd ta pomyłka:P Choć tak czy siak już od paru ładnych lat mieszkam pod wawą i jest mi z tym bardzo dobrze.

Zabawa była przednia, a następnego dnia wybraliśmy się do ogrodu botanicznego i już sobie obiecałam, że musimy odwiedzić to miejsce jeszcze raz tyle, że późną wiosną. Pięknie.

Kaktusy w Ogrodzie Botanicznym