Jako, że sama rysuję sobie wykroje, czasem plany muszą ulec zmianie. Dziś zamierzałam uszyć Puchacza Leonarda, lecz życie to życie i jednak po spojrzeniu zwierzęciu w oczy doszłam do wniosku, że jest to jednak gołąb i do tego Mietek.
No niestety, nie dało się mnie opanować. W Lidlu dziś pierwszy dzień krawiecko-dzierganej oferty, więc pod pretekstem zakupów (choć żaden to pretekst gdyż w lodówce hulał wiatr) dopadłam ów kosza z dobrociami. Co z tego, że grzecznie czekałam aż jedna dziewczyna odejdzie, aby nie naruszać jej przestrzeni osobistej... Babsztyl w beżowym berecie zwyczajnie wpier.... wpadł z impetem pomiędzy ją a czekającą mnie, odepchną mnie zdecydowanym ruchem, a ja jak zwykle zszokowana chamstwem i dzikością ludzkich zachowań w sklepach (i na parkingach) na chwilę zesztywniałam, a potem stwierdziłam, że jeżeli po mnie można się przetarabanić, to ja również wykorzystam swoją masę do zepchnięcia ów baby z mego toru szperania i wybierania.
Zdobyłam więc nie bez walki takie oto precjoza :D
Niebezpiecznie jest mnie puścić do sklepu z koralikami... Nie dość, że znikam i moja fizyczna postać podąża jedynie za mym wzrokiem, a reszty świata nie widzę, to jeszcze koszty są nie małe :D
Chyba juz wszyscy znajomi i rodzina wiedza, ze ubóstwiam wszelkie czaszki, diabełki itp
Tym razem Mania we właściwym dla siebie stroju :P
Jutro jedna z sówek powędruje do Wojtusia, natomiast drugą otrzyma oczywiście... Mania!
A oto niespodzianka dla Mani z Lidla :) Troszku upstrzone, ale Mania takie ubóstwia
Jutro moja bardzo bliska znajoma z dzieciństwa będzie miała cesarkę. Na świat przyjdzie Wojtuś, któremu w ten zimowy czas z pewnością przyda się sówka :)
Nadszedł czas na bardziej (jak dla mnie) skomplikowane manewry maszynowo-szydełkowe i w ten sposób powstaje torebka w kolorze czarno - złotym. W środku ma już wszytą czarną wyściółkę z dwudzielną kieszonką, a czeka na nią jeszcze zapięcie magnetyczne no i dorobienie stosownego paska.
Robiłam dziś małe porządki w szafie i wśród rzeczy o wiele teraz za małych, lecz czekających na lepsze czasy :P, znalazłam koszulkę od piżamy z Kłapouszkiem. Od razu wpadł mi, jakże genialny, pomysł na wycięcie nieświadomego zagrożenia osiołka i wykorzystanie go do jakichś maniowych celów. Przyszyłam go więc do mało atrakcyjnego body i oto efekt:)
Chyba się uzależniłam, bo mimo wczorajszego kataru, kaszlu oraz zamieszania związanego z występem naszego chóru gospel na WOŚPie w Wiązownie zdążyłam uszyć małą poduszkę dla Mani do wózka. Wykrój kotka znalazłam w grafice wektorowej googla, efekt przyszycia ręcznego był zamierzony :)
Jak szaleć to szaleć. Dla mnie moro Woodland, a dla Mani różowe :). Oczywiście jest to moja pierwsza sukienka, szyłam na wyczucie (już wiem, że nie mam cierpliwości do wykrojów:P). Wiem, że są pewne niedociągnięcia, ale nie zrażam się, bo moja mała modelka jest całkiem z kreacji zadowolona.
Udało się. Pierwszy ciuch uszyty na mej nowej maszynie. Jest to pierwsza moja spódnica, którą uszyłam i mimo, że jest dość mało skomplikowana, to lubię ją z kilku względów:
1. Jest w moje ukochane moro
2. Jest w moim rozmiarze
3. Sama ją uszyłam:)
Zobaczymy co to będzie, gdy naprawdę nauczę się szyć :)
Dostałam!!!!! Mega prezent od rodziców. Mój świeży, pachnący i nieśmigany Łucznik oczywiście Maria!!!
Moja dzisiejsza praca to konik, który ewidentnie uczy jak powoli i uważnie używać maszyny do szycia na tych wszystkich zakrętasach. Nie obeszło się bez ręcznych poprawek, ale najważniejsze, że Mani się podoba, bo ogon z puchatej włóczki miło smyra po pysi :), a kształt całej zabawki jest bardzo poręczny.
Otóż od samego początku zdawałam sobie sprawę, że szycie na maszynie nie jest łatwe. Dodatkowo "odziedziczony" po mamie 40letni Łucznik jednak nie domaga, ze ściegów mogę używać tylko podstawowego, a o ładnym obszywaniu końcówek nie ma mowy :)
Trenuję powoli równe szycie, co również nie jest łatwe i o to moja pierwsza uszyta poduszka, na której popełniłam tyle błędów, że już teraz będę umiała (mam nadzieję) dobrze obliczyć wykrój (nawet jeśli jest z mojej głowy), no i równo szyć... Jeszcze jej nie wyprasowałam, ale z pewnością po kontakcie z żelazkiem zyska troszkę uroku:P
Jest super hurtownia materiałów w Starej Miłośnie przy Jeździeckiej. Bardzo miła obsługa (nawet jak zasuwa się po magazynie z małym plującym perfidnie na wszystko Maryśkowym potworkiem. :)
A oto moje łupy-łowy :)
Wczoraj pod nieobecność mych Kochań udało mi się również uszyć dla Mani metkowaną zabawkę. W założeniu miał być to sześcian, jednakże po wypełnieniu wyszedł z tego ni sześcian ni piłka, ale Mani i tak się podoba :) Rozkminia te metki jak szalona, a z początku jak oglądałam te zabawki czy w necie, czy w realu to sądziłam, że to bzdura. A jednak nie!
Postanowiłam wziąć się za sprzedaż niektórych ubranek po Mani zakupionych przeze mnie, a z których już wyrosła. Pierwsza partia już na allegro, a w niej:
